سینه را ساختی از عشقش سر شار ترین

آن که می گفت منم بهر تو غمخوارترین

چه دل آزار ترین شد چه دل آزار ترین

مثل یک صبح بهاری می شکفت

خنده رنگین کمان بر گونه ات

پنجره ! ای کاش باران می شدم

می نشستم بر نگاه خسته ات

با حکایت های شادی از نسیم

باز می شد اخم های بسته ات

پنجره! ای کاش باران می شدم

مثل یک موسیقی نرم و قشنگ

مثل یک اواز خوب و ماندنی

می شدم همراه با دلهای تنگ

پنجره ! ای کاش...